توسط :
با پیشرفت تکنولوژی و بهبود مدلهای هوش مصنوعی، تعاملات انسانها با چتباتها و دیگر ابزارهای هوشمصنوعی به طور فزایندهای عمیقتر شده است. اما این سیر تحولات علاوه بر فرصتها، چالشهای احساسی و اخلاقی جدیدی را نیز به همراه دارد.
جوآن جانگ، مسئول سیاستگذاری مدل و رفتار شرکت OpenAI، در بلاگ خود به موضوع روابط انسان و هوش مصنوعی پرداخته و ایدههایی جامع را در این زمینه ارائه کرده است. او به تأکید بر اهمیت درک درونی از این روابط برای شکلدهی مدلهای آینده پرداخته و بر تفکیک بین آگاهی واقعی و آگاهی ادراکی تأکید کرده است.
آگاهی ادراکی، نوعی از آگاهی است که به کاربران القا میشود. وقتی افراد با چتباتها تعامل میکنند، این احساس ممکن است قویتر شود و همین باعث میشود که کاربران به صورت احساسی به این ابزارها وابسته شوند. شرکت OpenAI برای کنترل این وابستگیها و درک بهتر این پدیده، در حال مطالعه بر روی چگونگی و چرایی شکلگیری این پیوندهای احساسی است.
هرچند تلاشهای OpenAI برای ایجاد تعادل بین تعاملات انسانی و هوش مصنوعی از لحاظ علمی و جامع به نظر میرسد، اما مسائل عملی بسیاری همچنان نادیده گرفته شدهاند. بسیاری از کاربران این مدلها را به نحوی حس میکنند که انگار با یک موجود واقعی در ارتباط هستند، حتی برخی ادعا میکنند که عاشق چتبات خود شدهاند یا به عنوان جایگزینی برای روابط انسانی از آن استفاده میکنند.
تشخیص و مدیریت وابستگی کاربران به هوش مصنوعی امری ضروری است. شاید نیاز باشد که سامانههایی برای شناسایی هنگام وابستگی بیش از حد کاربران به هوش مصنوعی ایجاد شود و به ایشان پیشنهاد وقفهای موقت داده شود. از آنجا که این ابزارها میتوانند همانند یک دوست یا حتی شریک زندگی برای کاربران عمل کنند، نیاز است که در برخی موارد به کاربر یادآوری شود که این یک تعامل با نرمافزار است و نباید واقعی تصور شود.
هرچند که این اقدامات ممکن است احساس را از تعاملات بگیرد، اما در نهایت برای حفظ سلامت روانی و احساسی کاربران ضروری هستند. مسئولیت شرکتهایی مانند OpenAI این است که برای پیشبینی این تغییرات تلاش کنند و برای آن برنامهریزی کنند، امری که نباید تا این اندازه به تأخیر میافتاد.
نتیجهگیری
در نهایت، رابطههای جدید انسان و هوش مصنوعی نیازمند توجه و قوانین جدیدی هستند، که استفاده ایمن و مسئولانه از این ابزارها را تضمین کنند. توجه به این امر به معنای پذیرفتن تحولاتی است که با سرعت در حال توسعهاند و تأثیراتی که بر زندگی احساسی و اجتماعی افراد دارند.
پرسشهای متداول
با تعیین محدودیت زمانی برای استفاده از چتباتها و یادآوری مداوم به خودمان که این تعاملات واقعی نیستند، میتوان از وابستگی جلوگیری کرد.
بله، وابستگی به تعاملات با هوش مصنوعی میتواند بر روابط انسانی تأثیر بگذارد و چالشهای جدیدی در این زمینه ایجاد کند.
شرکتها باید مسئولیتپذیر باشند و سیستمهای خود را به گونهای طراحی کنند که استفاده امن و اخلاقی را برای کاربران تضمین کنند.
