تحقیقات جدیدی توسط محققان MIT به ارائه روشی اثربخش برای استفاده از تقارن در مدلهای یادگیری ماشین پرداخته است. این تحقیق میتواند تحولی در کشف داروها و مواد جدید ایجاد کند.

تقارن، مفهومی است که میتواند در بسیاری از علوم بهویژه علوم طبیعی و فیزیک قابل مشاهده باشد. قابلیت تشخیص تقارن در دادهها، به مدل یادگیری ماشین اجازه میدهد که اشیاء را بدون توجه به مکان آنها در تصویر، شناسایی کند.
مدلهایی که برای تشخیص تقارن طراحی نشدهاند، ممکن است در مواجهه با دادههای جدید نامتقارن در دنیای واقعی، دقت کمتری داشته باشند. از طرفی، مدلهایی که از تقارن بهره میبرند، میتوانند سریعتر عمل کنند و به دادههای کمتری برای آموزش نیاز داشته باشند.
آموزش یک مدل برای پردازش دادههای متقارن، کار آسانی نیست. یکی از رویکردهای رایج، افزایش داده است که هر نقطه داده متقارن را به نقاط داده متعدد تبدیل میکند تا مدل بهتر به دادههای جدید عمومیسازی شود. اما اگر مدل باید به صورت تضمینی تقارن را رعایت کند، این رویکرد میتواند محاسباتی سنگین باشد.
رویکرد دیگری که مورد بررسی قرار گرفته، کدگذاری تقارن در ساختار مدل است. شبکههای عصبی گراف، به دلیل طراحی ویژهای که دارند، به طور ذاتی دادههای متقارن را پردازش میکنند. با این حال، فهم اینکه این مدلها دقیقاً چه چیزی را یاد میگیرند و چرا عمل میکنند، همچنان یک پرسش باز است.
محققان MIT به بررسی مبادله آماری-محاسباتی در یادگیری ماشین با دادههای متقارن پرداختند و الگوریتمی کارآمد برای این منظور طراحی کردند. آنها از ایدههای جبر و هندسه برای سادهسازی مسئله استفاده کرده و در نهایت یک مسئله بهینهسازی ترکیبی ارائه دادند.
این الگوریتم به نمونههای داده کمتری برای آموزش نیاز دارد و دقت مدل را افزایش میدهد. اثبات کارایی الگوریتمها در یادگیری ماشین با تقارن و نمایش این که چگونه میتوان این کار را انجام داد، میتواند به توسعه معماریهای جدید شبکه عصبی منجر شود که نسبت به مدلهای فعلی، دقیقتر و با منابع کمتر باشند.
نتیجهگیری
تحقیقاتی که نشان دادهاند استفاده از تقارن در یادگیری ماشین مؤثر است، زمینهساز توسعه مدلهای جدید و کارآمدتر خواهد بود. این پیشرفتها میتوانند به کشفها و کاربردهای بیشتری در علوم مختلف، از جمله کشف داروها و درک الگوهای پیچیده آب و هوایی، منجر شوند.
پرسشهای متداول
تقارن اطلاعاتی از طبیعت دادهها را نشان میدهد که میتوان از آن در مدلهای یادگیری ماشین برای بهبود دقت و عملکرد استفاده کرد.
شبکههای عصبی گراف بهطور ذاتی با دادههای متقارن سازگار هستند و با استفاده از الگوریتمهای کارآمدتر عمل میکنند.
خیر، در واقع روشهای معرفی شده به دادههای کمتری برای آموزش نیاز دارند و میتوانند دقت مدل را بهبود بخشند.


