آیا تا به حال تصور کردهاید که اگر چتجیپیتی در دهه ۹۰ میلادی وجود داشت، چگونه زندگی ما تغییر میکرد؟ چتجیپیتی در دهه ۹۰ میتوانست همانند یک منبع اطلاعاتی بیپایان در کامپیوتر خانگی ما باشد، تجسمی چشمگیر از گذشته که به دنیای تکنولوژی رنگ و بویی تازه میبخشید.

تصور کنید در دهه ۹۰ هستید و چتجیپیتی به جای اینترنت پرسرعت امروزی، از طریق اتصال مودم دیال-آپ و کامپیوترهای ابتدایی مانند Pentium II در دسترس است. این هوش مصنوعی با عملکرد خود، ما را به دنیایی میبرد که انگار با نصب یک نرمافزار بر روی دستیار دیجیتال خانگی مانند Encarta، دریچهای به سوی جهان باز میشود.
در آن زمان، چتجیپیتی در دهه ۹۰ بر روی یک صفحه نمایش آبی با متون سفید بارگذاری میشد و برای بارگذاری هر سوال باید صبورانه منتظر میماندیم. این هوش مصنوعی پاسخها را به صورت متنی و با سرعتی که پردازندهها اجازه میدادند، ارائه میداد. کاربران میتوانستند از آن برای کمک به نوشتن گزارش مدرسه یا پیدا کردن رمزهای بازیهایی مانند Earthworm Jim استفاده کنند.

بازگردید به دهه ۱۹۸۰، جایی که کامپیوترها هنوز در حال تکامل بودند. تصور کنید چتجیپیتی در دهه ۹۰ مانند نرمافزارهای ابتدایی در صفحه نمایشی سیاه و سفید اجرا میشد و از طریق دیسکت برای کاربران در دسترس بود. کاربر با تایپ یک دستور و انتظار برای بارگذاری نتیجه، تجربهای متفاوت داشت.
حال به یک قدم دورتر به عقب، به دهه ۱۹۲۰ بازگردیم. در این دوره زمانی، تصور یک کامپیوتر مشابه چیزی که در خیال پردازیهای نویسندگان علمی-تخیلی مانند ژول ورن دیده میشد، دیدنی است. چتجیپیتی با استفاده از دستگاههای مکانیکی مانند تلهتایپ به عنوان رابط کاربری و پردازندههای لامپی فعالیت میکرد.

هر دوره حس خاصی از تکنولوژی را به ارمغان میآورد. چتجیپیتی در دهه ۹۰ با ظاهری دوستانه و ساده، دهه ۱۹۸۰ با محیطی رسمیتر و دهه ۱۹۲۰ با مکانیکی و نوآورانه بودن خود تعریف میشد. این داستانها نه تنها تصویری از گذشته بلکه درک عمیقی از تحول تکنولوژی را به ذهن ما میآورند.
نتیجهگیری
چتجیپیتی در دهه ۹۰ میتوانست تجربهای متفاوت از تعامل با هوش مصنوعی را به ما ارائه کند. هرچند با سرعت و امکانات محدود آن زمان، احتمالاً کار با آن از جهاتی چالشبرانگیز بود. اما اکنون با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی، میتوان به پتانسیلهای بزرگتری در حوزه هوش مصنوعی دست یافت و از تجربه یادگیری از گذشته بهرهمند شد.
پرسشهای متداول
چتجیپیتی در دهه ۹۰ میتوانست به عنوان یک دستیار شخصی برای انجام وظایف مختلف مانند کمک به نوشتن گزارش مدرسه یا یافتن اطلاعات عمومی مورد استفاده قرار گیرد.
در دهه ۹۰، اتصال به اینترنت با استفاده از مودم دیال-آپ صورت میگرفت که سرعت کمتری نسبت به اینترنت امروزی داشت. چتجیپیتی در آن سالها از این طریق به کاربران خدمات ارائه میداد.
چتجیپیتی در دهه ۹۰ به دلیل محدودیتهای سختافزاری و سرعت اینترنت آن زمان نمیتوانست به صورت همزمان و با قابلیتهای پیشرفته امروزین عمل کند، اما پایهها و ایدههای اصلی آن مشابه بودند.


